الیزابت باتوری، جنایتکار مجارستانی که زیر خون دختران باکره حمام می کرد

اصیل ترین قاتل زنجیره ای مجارستان، باتوری از خودش با لقب کنتس خونین یاد میکرد. با مرگ  همسرش علاقمند به اسرار جادوگری شد. در میان شایعات راجع به او  مورد شرکت در مراسم هایی که در آن حیواناتی همچون اسب قربانی میشدند نیز به چشم می خورد.

او یکی از خونخوارترین زنان در تاریخ است که با رفتارهای عجیب و وحشیانه خود تعداد زیادی از افراد را به کام مرگ کشانده بود. اغلب قربانیان او را دختران جوان تشکیل می دادند. در فرهنگ عامه مجارستان از او به عنوان شاهزاده خونین یا شاهزاده خونخوار نیز یاد می شود.

پس از درگذشت همسر باتوری، فرنتس ناداشدی در ۱۶۰۴ شایعاتی مبنی بر قتل زنان دهقان بر سر زبان‌ها افتاد ولی نادیده انگاشته شدند. این ادعاها در ۱۶۰۹ در مورد زنان خانواده‌های اصیل مطرح شد و این‌بار بیشتر مورد توجه قرار گرفت. پالاتین مجارستان که از بستگان باتوری نیز بود با فرمان ماتیاش دوم تحقیقاتی کرده و به این نتیجه رسید که باتوری بیش از ۶۰۰ دختر جوان را با کمک خدمتکاران خود شکنجه و کشته‌است. در ۳۰ دسامبر ۱۶۰۹، همهٔ متهمان دستگیر شدند. خدمتکاران او در سال ۱۶۱۱ محاکمه و سه نفر نیز اعدام شدند. اگرچه باتوری هرگز محاکمه نشد وی در قلعهٔ چِیته (اکنون در اسلواکی) حبس شد و تا درگذشتش در آنجا ماند.

درحالی‌که اسناد دادگاه ۱۶۱۱ اتهامات وارد شده علیه باتوری را تأیید می‌کنند، مورخین معاصر صحت آن ادعاها را زیر سؤال برده‌اند. باتوری زنی قدرتمند بود، که قدرتش پس از مرگ همسر با املاک چند صد هزار هکتاری به ارث رسیده زیادتر نیز می‌شد؛ در عین حال ماتیاش دوم به باتوری مبلغ هنگفتی بدهکار بود و با اسارت وی این بدهی لغو می‌شد. اعمال منتسب به وی تهمت‌هایی با انگیزه سیاسی بود که به بستگان اجازه می‌داد زمین‌های او را تصرف کنند.

کنتس خونین وقتی به چهل سالگی رسید دچار استرس ناشی از پیر شدن و از دست دادن زیبایی اش  شد.

شروع اقدامات وحشیانه کنتس خونین

یکروز طی حادثه کوچکی به جواب پرسشش رسید. خدمتکار جوان کنتس  مشغول شانه زدن  موهای او  بود. و از روی سهو شانه در سر  کنتس فرو رفت درد باعث عکس العمل شدید او شده  سیلی محکم کنتس بر صورت دختر جوان فرود آمد. شدت ضربه به حدی بود که  خون از صورت دخترک بردست کنتس باتوری  پاشید. کنتس به این فکر افتاد که زیبایی و جوانی دختر حتما به خونش منتقل گشته  و  با  این  فکر  عجیب  به ملازمش دستور  داد  خون  دختر  جوان  را تا قطره  آخر در وان  حمام  بریزند تا  او بتواند در آن حمام کند!

برای تداوم این احساس الیزابت نیاز به نوشیدن و تن شویی در خون دوشیزگان داشت، برای همین در طی بیش از ۱۰ سال ۶۰۰ دوشیزه ی مجاری بر بالای یک وان مرمرین آویخته و دریده شدند تا الیزابت از آنان بنوشد و تن لطیفش را در خون گرمشان شستشو دهد.

اندکی بعد کنتس  خونین کاملا راه جانیان را در  پیش  گرفت. او ۶۱۲ دختر جوان زیبا  و باکره  را  بوسیله خدمه  آماده به  امرش دزدید.  آنها را  به  قلعه  شکنجه گاه  خود  برد.  از  سقف  آویزان  کرد  و  زیر خون هایی  که  از  سقف  روان  بود  دوش گرفت!

داستان قتل های وحشیانه الیزابت باتوری

داستان قتل‌های زنجیره‌ای و وحشی‌گری او، توسط بیش از ۳۰۰ شاهد و بازمانده همچون مدارک فیزیکی و مرگ‌های وحشیانه، پیدا شدن دختران مرده و زندانی شده در زمانی که باتوری دستگیر شد، تأیید شده‌است. داستان‌هایی که او را مانند خون‌آشام نشان می‌دهند؛ از جمله مشهورترین آن‌ها داستان حمام کردن او در خون دختران باکره، برای جوان ماندن، سال‌ها پس از مرگ او به‌طور عمومی و رسمی فاش شد و غیرقابل اعتماد فرض شده‌است.

او در کتاب رکوردهای گینس لقب نیرومندترین قاتل زن را گرفته‌است اگرچه تعداد دقیق قربانیان او هنوز مورد بحث است. باتوری و چهار هم‌دست او در سال‌های ۱۵۸۵ تا ۱۶۱۰ به جرم شکنجه و قتل وحشیانه صدها زن بی گناه و جوان که همگی باکره بودند متهم شده بودند. بالاترین تعداد قربانیان باتوری ۶۵۰ مورد ذکر شده‌است. اگرچه این تعداد به ادعای زنی به نام سوزانا است، که از خدمتگزاران بسیار نزدیک او بود، یاکاب سیلواشی، مأمور دادگاه این اعداد را در یکی از کتاب‌های خصوصی باتوری مشاهده کرده‌است. این کتاب هرگز فاش نشد و سیلواشی هرگز آن را در اظهارات خود ذکر نکرد. علی‌رغم مدارک علیه باتوری، نفوذ خانواده‌اش او را از روبه‌رو شدن با محاکمه حفظ کرد. او در دسامبر ۱۶۱۰ در چندین اتاق در یکی از قصرهایشان واقع در چتیه زندانی شد و چهار سال بعد درگذشت.

داستان او به سرعت تبدیل به یک فولکلور ملی شد و رسوایی او همچنان تا به امروز ادامه دارد. او را گاهی با ولاد سوم از والاچیا، فردی که داستان‌های دراکولا را از او الهام گرفته‌اند، مقایسه می‌کنند و به او لقب کنتس خون و کنتس دراکولا را داده‌اند.

پایان کار خونخوار مجارستانی

در ده سال وحشت آور ، روستاييان قلعه باتوری با تاريك شدن هوا درها را قفل مي كردند و به صدای فريادها و ناله های دختران و زنان جوانی كه توسط درشكه وحشت آور از خيابان ها ربوده مي شدند گوش می دادند.

اين وضع ادامه داشت تا اينكه يك نفر به درخواست های كمك كشيش دهكده پاسخ داد.

در عيد سال ۱۶۱۰ ميلادی، گروه مهاجم به رهبری نخست وزير مجارستان به قلعه حمله كردند.

گرچه از قبل به جستجوگران آمادگی داده شده بود، با اين وجود هيچ يك از آنها پس از شكستن درهای قلعه نتوانستد صحنه های وحشتناك روبه روی خود را تحمل كنند. بدن های دختران جوانی كه تكه تكه شده بودند كف اتاق پراكنده بود .

تمامی افراد قلعه به مرگ محكوم شدند بجز اليزابت كه به دليل نفوذی كه داشت در کشتارگاهش زندانی شد.

سرانجام پس از ۴ سال و در سال ۱۶۱۴ الیزابت در حبسگاه خود به مرگ طبیعی مرد.